سال پانزدهم، شماره اول، پياپي 57، پاييز 1396
مهدي همازاده ابيانه / دکتری فلسفه ذهن پژوهشکده علوم شناختی تهران Mhomazade@yahoo.com
سیدابوالقاسم حسینی ژرفا / استادیار دانشگاه ادیان و مذاهب azharfa@gmail.com
دريافت: 14/9/95 ـ پذيرش: 30/3/96
این مقاله با ارائة مختصری از نظریة فرگه دربارة اسامی خاص، اشکالاتی را که کریپکی علیه این تئوری اقامه کرده بررسی نموده است. نویسندگان با تفکیک دو تعبیر مختلف از نظریة فرگه ـ که کریپکی نیز بدان اذعان دارد ـ تعبیر اول را در برابر اشکال کریپکی پیرامون ضرورت در جهانهای ممکن، ناکام میداند. سپس با بیان دو تقریر (ذهنی و عینی) از تعبیر دوم تئوری فرگه، اشکال کریپکی علیه تقریر عینی، با استناد به موارد اشتباه کاربران زبان در ارتباط دادن یک دسته اوصاف به یک مدلول خارجی را نیز وارد میبيند؛ اما نگارندگان در ادامه با طرح اشکالات مختلف کریپکی علیه تقریر ذهنی، به دفاع از این تقریر در برابر اشکالات مذکور برميخيزند و جز دربارة جملات وجودی (اثباتی و سلبی)، اشکالات ديگر را در زمینة معماهای اینهمانی و جایگزینی و... پاسخ میگوید. مقاله در پایان نتیجه ميگيرد كه تقریر ذهنی از تعبیر دوم تئوری فرگه، کمترین اشکالات و بیشترین قدرت تبیین را داراست و نسبت دو گروه تئوریهای «دلالت/ارجاع مستقیم» و «تعبیر اول تئوری فرگه»، موجهتر به نظر میرسد.
كليدواژهها: فرگه، کریپکی، نامهای خاص، دلالت، اوصاف معرف.