بررسي تطبيقي كرامت انساني در انديشه كانت و شهيد مطهري
سال شانزدهم، شماره اول، پياپي 61، پاييز 1397
میترا فرهنگ اصفهانی / دانشجوی دکتری دانشگاه آزاد اسلامی واحد اصفهان (خوراسگان) mitra.farhang97@gmail.com
سیدهاشم گلستانی / استاد دانشگاه آزاد اسلامی واحد اصفهان (خوراسگان) golestani1315@gmail.com
سيدحسين واعظي / دانشيار دانشگاه آزاد اسلامي واحد اصفهان (خوراسگان) vaezi1340@gmail.com
علیرضا یوسفی / استاد دانشگاه علوم پزشکی اصفهان ar.yousefy@gmail.com
دريافت: 23/09/96 پذيرش: 11/05/97
چکیده
مسئلة کرامت انسانی از مطالب بنیادین در سلسله مسائل فلسفه عملی است. اهمیت و ضرورت این مسئله و جایگاه ویژه آن در حل مسائل فلسفی به‌ویژه مسائل انسان‌شناسی، موجب اهتمام ویژه متفکران از جمله ایمانوئل کانت و شهید مرتضی مطهری به عنوان دو شخصیت تأثیرگذار در حوزه فلسفة غربی و فلسفة اسلامی شده است. در نوشتار حاضر با روش توصیفی ـ تحلیلی به واکاوی دیدگاه این دو متفکر پرداخته می‌شود. از رهگذر این جستار روشن می‌شود که کانت و شهید مطهری در اینکه انسان دارای یک ارزش ذاتی است و همین امر او را از مخلوقات دیگر متمایز می‌کند و نیز در اینکه کرامت انسانی تنها با تکامل جنبه عقل نظری انسان حاصل نمی‌شود، اتفاق‌نظر دارند؛ اما در معیار کرامت انسانی و مکانیسم فعلیت یافتن آن میان آنها اختلافاتی وجود دارد.
کلیدواژه‌ها: کرامت انسانی، عقل عملی، عقل نظری، ايمانوئل کانت، مرتضي مطهری.
