سال ششم، شماره چهارم، پياپي 24، زمستان 1392، ص 119 ـ 132
سميه برجعليلو / دانشجوی دکتری روانشناسی تربیتی دانشگاه شهيد بهشتي s_borjalilu@sbu.ac.ir
شهريار شهيدي / دانشیار گروه روانشناسی دانشگاه شهید بهشتی shahriarshahidi@hotmail.com
اميرحسين امامي / دانشیار دانشگاه علوم پزشکی تهران
دريافت: 24/ 11/ 1391ـ پذيرش: 15/ 5/ 1392
هدف اين پژوهش تعيين رابطه مراقبت، تجارب روزانه و بهزیستی معنوي در پرستاران شهر تهران بود. با استفاه از روش نمونهگيري تصادفي خوشهاي، نمونهاي شامل 250 نفر از پرستاران (188 نفر زن و 66 نفر مرد) بيمارستانهاي شهر تهران انتخاب شدند و به سه پرسشنامه مراقبت معنوي، تجارب روزانه معنوي و بهزیستی معنوي پاسخ دادند. نتايج نشان داد که ادراک پرستاران از ميزان مراقبت، تجارب روزانه و بهزیستی معنوي خود بالا است (001/ 0>p). نتايج ضرايب همبستگي و تحليل رگرسيون نشان داد که مراقبت معنوي با تجارب روزانه معنوي و بهزیستی معنوي رابطه مثبت و معناداري دارد (001/ 0>P و F=16.3) و تجارب روزانه معنوي و بهزیستی معنوي بهطور مشترک 42 درصد از تغييرات مراقبت معنوي را تبيين ميکند. بنابراين، نتايج اين پژوهش نشان ميدهد که توانمندي دروني پرستاران همچون ارتقاء بهزیستی معنوي ايشان و آماده کردن بستري براي تجربه معنوي، زمينه را براي مراقبت معنوي در ايشان فراهم ميکند.
کليدواژهها: مراقبت معنوي، تجارب روزانه معنوي، بهزیستی معنوي و پرستار.