سال هشتم، شماره اول، پياپي 29، بهار 1394
مريم بردبار / دانشجوي دكتري روان شناسي تربيتي دانشگاه شيراز bordbar_m2000@yahoo.com
محمد مزيدي شرف آبادي / دانشيار گروه مباني تعليم و تربيت دانشگاه شيراز mmazidi52@gmail.com
دريافت: 4/12/1392 ـ پذيرش: 12/6/1393
چكيده
شادماني، گمشدة انسان معاصر، بنياديترين مفهوم در روان شناسي مثبتگراست. شمار پژوهشهايي كه به عوامل مرتبط با شادكامي پرداختهاند، در دو دهه اخير فزوني يافته است. اين پژوهش، با هدف شناسايي نقش تجارب معنوي روزانه در مؤلفههاي شناختي و عاطفي شادماني انجام گرفت. بدين منظور، تعداد 193 نفر از دانشجويان كارشناسي دانشگاه شيراز با روش نمونهگيري خوشهاي مرحله اي انتخاب شدند و پرسش نامة تجارب معنوي روزانه، رضايت از زندگي، عاطفه مثبت و منفي را تكميل نمودند. دادهها با روش آماري تحليل رگرسيون چندگانه، به شيوه همزمان بررسي شدند. يافتههاي بيانگر اين است كه نمرة كل تجارب معنوي روزانه با مؤلفههاي شناختي و عاطفي شادماني رابطهاي مثبت و معنادار دارد. همچنين دو مؤلفة احساس حضور خداوند و ارتباط با خداوند در تجارب روزمره ميتوانند رضايت از زندگي و عاطفة مثبت را به صورت مثبت و عاطفة منفي را به صورت منفي پيشبيني نمايند.
كليدواژه ها: تجارب معنوي روزانه، مؤلفة شناختي شادماني، مؤلفة عاطفي شادماني، دانشجويان.