سال نهم، شماره اول، پياپي 33، بهار 1395

محمدرضا سالاري‌فر / استاديارگروه روان‌شناسي پژوهشگاه حوزه و دانشگاه                            msalarifar@rihu.ac.ir

سيدجلال يونسي / استاديار دانشگاه علوم بهزيستي تهران

محمدحسين شريفي‌نيا / استاديار روان‌شناسي پژوهشگاه حوزه و دانشگاه

حميدرضا حسن‌آبادي / استاديار گروه علوم تربيتي دانشگاه خوارزمي

دريافت: 8/9/1393 ـ پذيرش: 9/2/1394

چکيده

اين تحقيق درصدد مقايسة كارآمدي مداخلات اسلامي در زوج‌درماني با زوج‌درماني شناختي‌ ـ ‌رفتاري توسعه‌يافته در افزايش رضايت زناشويي زوج‌هاست. تدوين زوج‌درماني اسلامي بر اساس روش اجتهادي رايج در علوم اسلامي صورت گرفته ‌است. روش «شناختي‌ ـ ‌رفتاري» از آثار اپشتاين و باكوم برگرفته شده است. در مقايسة آماري دو رويكرد، از آزمون تحليل «واريانس مكرر يا اندازه‌هاي وابسته» استفاده شد. زوج‌درماني اسلامي در پنج بخش مداخله‌هاي شناختي، عاطفي، رفتاري، ساختاري (توزيع قدرت، حقوق زوجين و مرزها بر اساس فقه اسلامي) و معنوي (توصيه‌هاي اعتقادي، اخلاقي و عبادي) ارائه گرديد. بررسي آماري نشان داد كه هر دو روش تأثير معناداري در افزايش رضايت زناشويي زوج‌ها دارند، ولي تفاوت معناداري بين كارآمدي دو روش به دست نيامد. همچنين زيرمقياس‌هاي سازگاري شخصيتي، ارتباط همسري، تعارض، و اوقات فراغت در اثر دو روش تغيير معنادار داشتند، ولي بين دو روش تفاوت معناداري مشاهده نشد.

کليدواژه‌ها: زوج‌درماني اسلامي، روش شناختي ‌ـ ‌رفتاري توسعه‌يافته، رضايت زناشويي.