مقايسه اثربخشي درمان مبتني بر پذيرش و تعهد و درمان مبتني بر معنويت؛ بر ميزان شادكامي، بهزيستي روان‌شناختي و كيفيت زندگي زنان مبتلا به اختلال وسواسي- جبري
سال يازدهم، شماره چهارم، پياپي 44، زمستان 1397
زهره لطیفی / استادیار گروه روان‌شناسی دانشگاه پیام‌نور اصفهان z_yalatif@es.isfpnu.ac.ir
دريافت: 26/11/1394 - پذيرش: 20/04/1395
چکیده
هدف اين پژوهش، مقایسه اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد، با درمان مبتنی بر معنویت، بر میزان شادکامی، بهزیستی روان‌شناختی و کیفیت زندگی زنان مبتلا به اختلال وسواسی جبری بوده است. طرح پژوهش، از نوع نیمه‌آزمایشی به صورت پیش‌آزمون پس‌آزمون و پیگیری است. جامعه آماری، کلیه زنان دارای اختلال وسواسی جبری، اصفهان بوده‌اند که با روش نمونه‌گیری در دسترس، 45 آزمودنی انتخاب شده و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل، تقسيم شدند. دو گروه آزمایش، در هشت جلسه دو ساعته، گروه‌درمانی دریافت کرده‌اند. آزمودنی‌ها در سه مرحله پیش‌آزمون، پس‌آزمون و پیگیری، پس از یک ماه با پرسش‌نامه‌هاي شادکامی آکسفورد، بهزیستی روان‌شناختی ریف و کیفیت زندگی مورد ارزیابی قرار گرفتند. یافته‌هاي حاصل از داده‌هاي آماری نشان داد که هر دو مداخله مؤثر، اما اثربخشی درمان مبتنی بر معنویت، در مقایسه با درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر بهزیستی روان‌شناختی، شادکامی و کیفیت زندگی بالاتر بوده است.
کلیدواژه‌ها: درمان مبتنی بر معنویت، درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد، اختلال وسواسی ـ جبری، کیفیت زندگی، بهزیستی روان‌شناختی، شادکامی.
