هدف اين پژوهش شناسايي مصاديق «معاشرت نيکو با همسر» از نگاه دانشجويان دختر دانشگاه بجنورد است. بدين‌منظور از پژوهش کيفي و روش «پديدارشناسي توصيفي» استفاده شده است. شرکت‌کنندگان در اين پژوهش، تعداد 29 تن از دانشجويان دختر دانشگاه بجنورد در سال تحصيلي 1397ـ1398 بودند که به روش «نمونه‌گيري هدفمند» انتخاب شدند. گذراندن درس «خانواده در اسلام و آشنايي با مفاهيم آن» نيز ملاک ورود به پژوهش در نظر گرفته شد. جمع‌آوري داده‌ها با استفاده از مصاحبه عميق نيمه‌ساختاريافته انجام گرفت و تا رسيدن به اشباع نظري ادامه يافت. رمزنگاری (کدبرداري) و تحليل داده‌ها با روش کولايزي انجام شد و 150 جمله مهم استخراج‌شده از مصاحبه‌ها براساس شباهت معنايي در 29 زيرمضمون (خوشه معنايي) جاي گرفت و در نهايت نيز معاني مرتبط با يکديگر تحت عنوان 9 مضمون (درون‌مايه) دسته‌بندي شد که عبارتند از: پذيرش بدون قيد و شرط همسر به‌عنوان يک انسان آزاد، القاي احساس امنيت به همسر در طول زندگي مشترک، مسئوليت‌پذيري در قبال تأمين آرامش و آسايش خانواده، پاسخ‌گويي به نياز همسر درخصوص عشق و تعلق در عمل و رفتار، تلاش براي تقويت رابطه صميمانه با خانواده همسر، پختگي شخصيتي، احترام به همسر و قدرداني از زحمات او، برخورداري از روحيه‌ گذشت و فداکاري، و خوش‌خلقي. مردان با استفاده از اين خصوصيات مي‌توانند به ‌دستور قرآن مبني بر «معاشرت نيکو با همسر» عمل کرده، زندگي رضايت‌بخشي براي خود و همسرشان رقم بزنند.



کليدواژه‌ها: معاشرت نيکو، دانشجويان دختر، پديدارشناسي.