حسن نقى زاده[1]

زهراسادات قاضى زاده هاشمى[2]

چكيده

انسان موجودى اجتماعى است و براى همزيستى مسالمت آميز ناگزير به ارتباط با ديگران است؛توسعه هرچه بهتر روابط صحيح اجتماعى افراد يك جامعه بستگى به ارائه تربيت اجتماعى بر پايهفرهنگ آن جامعه دارد. ازآنجاكه فرهنگ جامعه ما فرهنگ اسلامى است، بر پيروان اين مكتب لازماست به شناسايى نحوه معاشرت مطلوب افراد با ديگران كه منطبق بر موازين اسلامى است، اقدامكنند. ازاين رو، معصومان عليهم السلام بهترين الگوى تربيتى بوده و ارائه سيره تربيتى آنان يك ضرورتانكارناپذير است و در اين ميان، ارائه ديدگاه هاى تربيتى اميرمؤمنان على عليه السلام بر ضرورت اين كارمى افزايد.

هدف اين پژوهش اثبات برترى نظام تربيتى اميرمؤمنان عليه السلام بر ديگر نظام هاى تربيتى مى باشد.روش پژوهش، توصيفى ـ تحليلى بوده كه طى آن، از تحليل اسنادى نيز استفاده شده است.نمونه گيرى در پژوهش انجام نشده؛ به عبارت ديگر، كليه منابع و مراجع مرتبط مورد بررسى واقعشده است.

كليدواژه ها: معاشرت، اسلام، مناسبات اجتماعى، مردم دارى، اميرمؤمنان على عليه السلام، نهج البلاغه.