بررسى مفهوم دين در رويكرد سنت گرايى و دلالت هاى آن در حوزه تربيت دينى
سال بيست و پنجم ـ شماره 228 (ويژه علوم تربيتى)
بابك شمشيرى / دانشيار دانشگاه شيراز bshamshiri@rose.shirazu.ac.ir
شيما نقيبى / دانشجوى دكترى فلسفه تعليم و تربيت دانشگاه شيراز naghibishima@yahoo.com
دريافت: 29/6/94 پذيرش: 12/4/95
چكيده
امروزه يكى از نحله هاى فكرى كه به سوى دين و معنويت گرايش پيدا كرده اند، رويكرد سنت گرايى مى باشد. سنت گرايان، يكى از خصايص عمده فرهنگى عصر جديد تجدد را «بحران معنوى» مى دانند كه حاصل از دست رفتن منابع سنتى آن يعنى دين است. اين نوشتار، به روش تحليلى ـ استنتاجى سعى دارد پس از بررسى مفهوم دين در رويكرد سنت گرايى و رابطه دين با سنت، دلالت هاى تربيتى آن در حوزه تربيت دينى مورد توجه قرار گيرد. بدين صورت، كه ابتدا با استفاده از منابع معتبر، به استخراج آراء و انديشه هاى سنت گرايان در خصوص دين پرداخته، سپس با نگاه تركيبى به اين آراء، نسبت به تلخيص و با هم نگرى آنها اقدام نموده و مفاهيم مختص فرايند تربيت دينى پردازش شده است. از مهم ترين يافته هاى پژوهش اين است كه به اعتقاد سنت گرايان، دين قابليت نفوذ بر همه ابعاد زندگى بشر را دارد. آنها بر دفاع عقلانى از دين تأكيد مى كنند و تضعيف دين دارى را نتيجه مستقيم تجددگرايى مى دانند. براين اساس، معتقدند كه بهترين راه براى مواجهه با اين چالش، شناخت عميق و هوشمندانه دنياى متجدد بر مبناى نگرش عقلانى است و قرآن و حديث، سرچشمه هاى توأمان سنت اسلامى اند و تعاليم اين دو منبع لايزال، كليد هدايت، قرب الهى و سعادت هر دو جهان است.
كليدواژه ها: سنت، سنت گرايى، دين، تربيت دينى.
