آيتالله علامه محمدتقي مصباح
چكيده
اين مقاله شرحي است بر كلام نوراني اميرمؤمنان علي علیه السلام دربارة صفات پرهيزگاران و شيعيان واقعي. از ديگر ويژگيهاي مؤمنان، اينكه با علم و آگاهي با مردم معاشرت كرده، با مسالمت از آنان جدا شده، سخن ميگويند تا بهرهمند شوند و ميپرسند تا بفهمند و علمشان زياد گردد. طبيعي است نخستين ابزار معاشرت، ارتباط كلامي است. مؤمن هم بايد براي اصل معاشرت و هم براي سخن گفتن برنامه و تدبير لازم را داشته باشد. معاشرت با همنوعان، گرايش فطري است كه موجب ترقي و مقام انسان در زندگي اجتماعي ميشود. افرادي كه معاشرتي هستند، بيرونگرا و افراد گريزان از معاشرت، درونگرا هستند. مهم اين است كه قهر و جدايي، ارتباط و معاشرت بايد با انگيزة خدايي صورت گيرد. سخن گفتن نيز بايد با هدف بهرهمندي، سؤال كردن و براي درك و فهم و افزايش علم و با انگيزه خدايي صورت گيرد.
كليدواژهها: معاشرت، آداب معاشرت، سخن گفتن، پرسش، سخن مؤمن.