سال بيست و هشتم ـ شماره دهم، پياپي 265 (ويژة علوم قرآني)
آيتالله علامه محمدتقي مصباح
چكيده
اين مقاله شرح و تفسيري است بر كلام اميرمؤمنان علي علیه السلام در باب نشانههاي پرهيزگاران واقعي. مردمداري و سختكوشي يكي ديگر از اوصاف شيعيان واقعي است. انسان در معاشرت با ديگران نبايد كارهايي كه بر عهده اوست، به ديگران واگذارد و آنان را به زحمت افكند؛ شيعه واقعي همواره ميكوشد تا خود را به زحمت و سختي افكند، تا ديگران در راحتي و آسايش باشند.
در اسلام، استفاده از نعمتهاي خدادادي مشروع است و نامطلوب دانستن آنها، درست نيست. در آموزههاي ديني به رهبران و مديران جامعة اسلامي سفارش شده كه در حد طبقه پايين جامعه و اقشار فقير از امكانات مادي استفاده كنند. بنابراين، دوري گزيدن مؤمن از آنچه تعلق و دلبستگي به آن، توجه مؤمن را از خدا و آخرت ميكاهد، مطلوب و اصل است. استفاده معقول از نعمات دنيوي مباح و پسنديده است.
كليدواژهها: سختكوشي، مردمداري، نعمتهاي خدا، ايثار و فداكاري، سادهزيستي.