نظریة این‌همانی ذهن و مغز در ترازوی نقد
سال سي‌ام، شماره نهم، پياپي 288، آذر 1400، ص 63ـ74
نوع مقاله: ترويجي
* وحید سلیمانی/ کارشناس ارشد فلسفة دین مؤسسة آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره) Vahidsoleymani61@gmail.com
محمد جعفری / دانشیار گروه کلام مؤسسة آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره) mjafari125@yahoo.com
دريافت: 17/02/1400 پذيرش: 21/06/1400
چکيده
نظریة این‌همانی ذهن و مغز، یکی از مسائل قدیمی و مهم در فلسفة ذهن است که همواره توجه اندیشمندان را به خود مشغول ساخته است. در بیانی ساده، این نظریه این‌گونه ارائه می‌شود که انواع حالات و پدیده‌های ذهنی یک شخص در زمان معین، چیزی جز همان حالات و فرایندهای مغزی او در همان زمان نیستند. در این پژوهش برخی از مهم‌ترین مبانی این نظریه بیان شده است. با توجه به مبانی این نظریه، نقدهای بسیاری به لحاظ اندیشة غربی و اسلامی بر آن وارد می‌شود، که در این پژوهش به روش توصیفی و انتقادی، برخی از نقدهای وارد بر این نظریه بنا بر دو اندیشة غربی و اسلامی بیان شده است. با توجه به نوع نقدهایی که مخصوصاً در فضای اندیشة اسلامی آورده شده بود، تلاش می‌شود که تجرد و نفی جسمانیت نفس اثبات گردد. با اثبات تجرد نفس، به نظر می‌رسد که دیگر نمی‌توان به این‌همانی ذهن و مغز معتقد بود و غیرقابل‌دفاع بودن این نظریه اثبات می‌گردد.
کليدواژه‌ها: مغز، ذهن، حالات ذهنی، این‌همانی، اندیشة اسلامی، کریپکی.
