کرامت انسان در اسلام و اديان غيرابراهيمي (بوديسم، کنفوسيوس، دائويسم)

سال سي‌ام، شماره دوازدهم، پياپي 291، اسفند 1400، ص 69ـ77

نوع مقاله: ترويجي

صديقه رحيمي ثابت / دانشجوي دکتري کلام اماميه، دانشگاه قرآن و حديث     sisirs212@gmail.com

دريافت: 04/06/1400                    پذيرش: 12/12/1400

چکيده

بررسي چگونگي جايگاه انسان، ازجمله مسائل حائز اهميت است؛ چراکه اديان براساس بينش خود نسبت به آن، مراتب تکامل معنوي وي را در نيل به سعادت نهايي ترسيم مي‌کنند. اديان شرقي نيز از اين امر مستثنا نيستند و نظراتي پيرامون آن مطرح کرده‌اند. از‌آنجاکه امروزه نسبت به برخي آموزه‌هاي اديان غيرابراهيمي در غالب دين جهاني، گرايشاتي به‌ چشم مي‌خورد؛ بررسي نوع نگاه اين اديان نسبت به انسان در مقايسه با اسلام، ارزشمند است. طبق بررسي‌هايي که به روش کتابخانه‌اي صورت گرفت، به‌طور قطع مي‌توان گفت که آن حد از کرامت ذاتي که اسلام براي انسان به‌دليل دارا بودن روح الهي و... قائل شده با سه دين ديگر قابل مقايسه نيست. از ميان اديان غيرابراهيمي، کنفوسيوس نيز براي انسان تا حدي کرامت قائل است. اما در آيين بودا انسان داراي کرامت و ارزش ذاتي نبوده و نوعي نگرش منفي نسبت به انسان وجود دارد و آيين دائو در اين زمينه ديدگاهي خنثا دارد؛ به‌گونه‌اي‌که انسان بسته به عملکردش مي‌تواند داراي کرامت باشد.

کليدواژه‌ها: کرامت، انسان، کمال، اسلام، بودا، کنفوسيوس، دائو.

 

افزودن به سبد خرید