بخشش گنج ملک سليمان، به سينماي ايران
الهام رضايي
جهاني شدن (Globalization) فرايندي است که به تعبير «مک لوهان» زماني تحقق مي‌يابد که سياره زمين به دهکده‌اي جهاني تبديل شده است و در اين بين تمامي ابزار به فراخور توانايي و وسع‌شان به خدمت گرفته شده‌اند، اما برخي حوزه‌ها و ابزارشان نقش پررنگ‌تري را ايفا مي‌کنند. برخي حوزه‌ها همچون حوزه فرهنگي و برخي ابزار همچون رسانه‌ها و سينما که مردم اقصي نقاط جهان را به يکديگر مرتبط مي‌سازند تا آن‌جا که اين مردمان که هرگز يکديگر را نديده‌اند، منافع و اعتقادات ارزشي مشترکي مي‌يابند. گفتة مک لوهان همين‌جا اعتبار مي‌يابد که اشاره دارد «در دهکده جهاني، محتواي پيام، اصل و تعيين کننده نيست؛ بلکه نقش عمده را رسانه‌اي ايفا مي‌کند که عهده‌دار انتقال فرهنگ مي‌باشد.»1در ساية آن محصولاتي (ملک سليمان) به ظاهر ملي، اما فرامرزي بر بلندا درخشيدن مي‌گيرند و گستره وسيعي از مخاطبان را مجذوب خويش مي‌سازند...
