فصل نامه فرهنگی
فصل نامه فرهنگی شماره 44

بایگانی نشریه

پيچک انحراف

محمد ملک زاده



بر اساس شواهد مسلم در منابع اسلامي- اعم از شيعه و سني - مهدويت؛ اعتقادي سازنده، کامل و اميدبخش است که از ساليان دور در صدر اسلام، پيامبر بزرگ اين آيين الهي، ويژگي هاي آن را بيان و امت اسلامي را به انتظار ظهور منجي موعود ترغيب فرمودند.‌ دلايل فراوان همچون هجمه مشکلات و فشار حاکمان مستبد عليه مسلمانان، در کنار انتظار به ظهور منجي موعود و فرا رسيدن آينده اي درخشان و اميدبخش، زمينه سوء استفاده از اين آموزه را در اختيار برخي سودجويان و جاهلان در طول تاريخ اسلام قرار داده است. از جمله اين افراد در دوران معاصر، علي محمد شيرازي موسوم به «باب» است که در سال 1260هجري با سوء استفاده از اعتقاد مردم و اوضاع نابسامان داخلي، به طرح ادعاهاي واهي و بي اساس پرداخت و در پناه حمايت استعمار و بيگانگان، نطفه نامشروع فرقه ضالّه بهاييت را منعقد ساخت. مهم ترين زمينه شکل گيري اين فرقه انحرافي، وضعيت نابه هنجار اجتماعي، فرهنگي و اقتصادي جامعه آن دوران بود که مردمانِ آن، سالياني دراز درمعرض تجاوز و چپاول حاکمان مستبد و فاسد و زير سلطه بيگانگان در فقر و ناداني بسربرده و هر لحظه ظهور يک منجي و فريادرس را انتظار مي کشيدند. با سرکوب اين جريان انحرافي و اعدام عامل آن، گرچه انتظار مي رفت اين غائله نيز فروکش نمايد، اما با حمايت استعمار، از درون آن، فرقه ضاله «بهاييت» سر برآورد و بسان يک پيچک انحراف، جامعه اسلامي را آلوده ساخت...