به قلم مدير مسئول
طبيعت با پديداري فصول چهارگانة سال که در آنها سرما و گرما و طول شب و روز متغیر است، زمينهای تکوینی براي بکارگيري واژة اعتدال فراهم کرده است، بطوري که در اعتدال بهاری و پاییزی، تعادلي از سرما و گرما و نیز طول شب و روز پدید میآید. در فرهنگ و ادبيات مزاجشناسان و طبيبان قدیم نيز اعتدال مزاجي در مقابل نابهنجاريهاي صفراوي، بلغمي، سودايي و دموی، شهرت يافته و مبنای معالجه بیماریها قرار گرفته است...