فصل نامه فرهنگی
فصل نامه فرهنگی شماره 44

بایگانی نشریه

اعتدال در قرآن

علی‌اکبر عالمیان



اعتدال از ريشة عدل، به معني ميانه‌گيريِ مابين دو حالت يک چيز از نظر کمي و کيفي و تناسب برقرار کردن ميان آن دو است. چنان‌که به روزها و شب‌هاي بهاري و پاييزي که اندازه يکديگرند، «اعتدال بهاري و پاييزي» گفته مي‌شود. البته به معناي راست و متوسط هم آمده است. برگردان فارسي اعتدال «ميانه‌روي» است که به پرهيز از افراط و تفريط در هر کاري اطلاق مي‌شود و واژه معادل عربي آن «اقتصاد» است که در فرهنگ اسلامي کاربرد بيشتري دارد...