فصل نامه فرهنگی
بایگانی نشریه
چهار قاعده فقهي در روابط با بيگانگان
محمد حسين عليجان‌زاده روشن
قانون عام الاهي درباره ارتباط با بندگان خدا نيکي به آنان است: "إِنْ أَحْسَنْتُمْ أَحْسَنْتُمْ لِأَنْفُسِكُمْ"؛ اگر نيکي کرديد به خود کرديد. در کتاب آسماني قرآن کريم که "تبيان کل شيء" است، به نوع تعامل مسلمانان با غيرمسلمانان اشاره‌هايي شده و در آيه‌هاي متعدد بر لزوم مسلط‌نشدن کفار بر مسلمانان تاکيد شده است. قرآن کريم مي‌فرمايد: "لاَ يَنْهَاكُمُ اللهُ عَنِ الَّذِينَ لَمْ يُقَاتِلُوكُمْ فِي الدِّينِ وَ لَمْ يُخْرِجُوكُمْ مِنْ دِيَارِكُمْ أَنْ تَبَرُّوهُمْ وَ تُقْسِطُوا إِلَيْهِمْ إِنَّ اللهَ يُحِبُّ الْمُقْسِطِينَ"؛ خدا شما را از نيکي‌کردن و عدالت‌ورزي نسبت به کساني که در امر دين با شما پيکار نکرده‌اند و از خانه و ديارتان بيرون نرانده‌اند نهي نمي‌کند؛ چراکه خداوند، عدالت‌پيشگان را دوست دارد...
