اقتصاد ليبرال، كليدهاي درهاي فساد و تباهي
نصرالله انصاري
بدون تردید اقتصاد حاكم بر جهان، اقتصاد سرمایه‌داری یا لیبرال است؛ اقتصادی كه حرف اول و آخر آن را انباشت سرمایه و آزادی می‌زند.غلبه‌ی این شیوه از اقتصاد نه ناشی از كارایی و كارآمدی آن است، نه ریشه در ایجاد نهادهای بین‌المللی مربوط به اقتصاد از قبیل بانك جهانی، صندوق بین‌المللی پول و غیره دارد، نه برخاسته از قدرت اقتصادی كشورهای سردمدار اقتصاد لیبرال است و نه بازخورد تأسیس شركت‌های چند ملیتی؛ بلكه مهم‌ترین عامل نفوذ و گسترش آن هماهنگی با تمایلات و خواسته‌های نفسانی كنترل‌نشدة انسان‌هاست. حتی اگر این شیوه از اقتصاد طراحی وپرداخت نمی‌شد، باز هم همین نوع از اقتصاد (مسلط یا غیرمسلط) در جهان وجود داشت چنان‌كه نمودهای آن قبل از پیدایش نظام سرمایه‌داری و حتی در گذشته‌های دور وجود داشته است. ثروت‌اندوزی، لذت‌گرایی، رباخواری، استثمار و بهره‌كشی، برده‌داری، نابرابری و انحصار كه از مشخصه‌های اصلی اقتصاد لیبرال است در همة زمان‌ها و مكان‌ها بوده با این تفاوت كه اغلب غیررسمی و سیاه تلقی می‌شده است. نقش نظام سرمایه‌داری این است كه به بهانة آزادی مبتنی بر اومانیسم(انسان مداری) به آن‌ها مشروعیت بخشیده و بر سیاهی آن‌ها رنگ سفید پاشیده است...
