محمد محمدینیا
این مقاله میکوشد که به نتایج و لوازم دئیسم مدرن در معنویت امروز غربی (قرن بیستم به بعد) بیندیشد و به این مسأله پاسخ دهد که: اولا چگونه دئیسم، روح مشترکی به صورتهای نوپدید معنویت میدمد؟ ثانیا اگر کانونهای مروج معنویت نوین جهانی موفق شوند که حرکت معنویتخواهی انسان امروز را به جایی فراسوی دین وحیانی سوق دهند، چه پیامدها و سرنوشتی در انتظار است؟ ثالثا چگونه موج جدید معنویتخواهی خواهد توانست در آینده با ترک دئیسم، به آغوش دین وحیانی بازگردد؟...