فائزه اسکندری
در فرهنگ اسلامی، «شهادت» از عمیق ترین مفاهیمیاست که در طول تاریخ پر فراز و نشیب اسلام، صحنههای بی مانند و شگرف را آفریده است. قرآن کریم، در سورههای متعددی از جمله توبه، بقره، مزّمل، انفال، نساء، حج، عنکبوت، آلعمران، صف، مائده و ممتحنه به شهادت و ارزش و اهمیت والای آن اشاره کرده است. اولین شهیدی که قرآن از آن نام برده، هابیل است. پس از او به نمونههای دیگری نیز اشاره شده است كه از آن جمله اند: شهادتطلبي حضرت ابراهيم (ع) و نترسيدن از آتشافروزي دشمن، شهادتطلبي حضرت اسماعيل (ع) در برابر فرمان خداوندي براي ذبح وي، شهادتطلبي حضرت موسي (ع) و ساحراني كه به وي تسليم شدند در برابر تهديدات فرعون و نيز شهادت طلبي حضرت زكريا (ع) و حضرت يحيي (ع) و حضرت عيسي (ع) و اصحاب كهف و غيره . مسلمانان صدر اسلام نيز با توجه به چنين آموزههايي، شهادتطلبي را به عنوان آرمان و آرزو براي خود پذيرفته و رشادتهاي عظيمي در جنگهاي مختلف مانند بدر، اُحد، موته، حنين، خندق و ... از خود نشان دادهاند...