تأثير نظام آموزشي آندروژني بر تعليم و تربيت زنان
سال هشتم، شماره اول، پياپي 15، بهار و تابستان 1395
فاطمه نجاري/ کارشناسي ارشد مطالعات زنان گرايش حقوق زن در اسلام، دانشگاه اصفهان
علي تقوي/ استاديار دانشگاه اصفهان a.taghavi@staff.nahad.ir
دريافت: 28/2/1395 ـ پذيرش: 29/6/1395
چكيده
سال هاست زنان مي توانند در نظام علمي بيشتر کشورها، همچون مردان و پابه پاي آنها حضور يافته، به رقابت با آنان بپردازند. هرچند اين امر موجبات رشد و پيشرفت را در حوزه هاي مشترک انساني بين دو جنس براي زنان فراهم آورده، اما در حوزه هاي جنسيتي کاملاً عکس آن عمل نموده است، به گونه اي که زنان تربيت يافته در نظام هاي آموزشي جديدِ آندروژني، به سبب يکساني اهداف، محتوا و روش هاي آموزشي بين دو جنس، معولاً فاقد مهارت هاي جنسيتي مربوط به جنس خويش هستند. از سوي ديگر، با وجود آنکه در نظام آموزشي آندروژني، زنان مردانه تعليم داده مي شوند، اما در سنين بزرگ سالي، عرف و قوانين از آنان انتظار ايفاي نقش هاي جنسيتي دارد، درست در آن زمان است که زناني که براي ايفاي اين گونه نقش ها ـ نظير همسري و مادري ـ تعليم نيافته اند، دچار انواع مشکلات، از جمله افسردگي، تندخويي، و اختلال هويت مي شوند. حال سؤال اساسي اينجاست که مباني نظام آموزشي آندروژني چيست؟ راهبرد هاي ايجاد، تثبيت و ترويج نظام آموزشي آندروژني چه بوده است؟ نتايج نظام آموزشي آندروژني چه بوده است؟ براي ايجاد فهمي عميق و جامع از نظريات متفاوت مطرح شده در اين زمينه، پس از جمع آوري تعدادي از منابع که توسط نظريه پردازان در اين حوزه به ثبت رسيده، مضمون اين آثار تحليل شده است.
کليدواژه ها: رشد علمي زنان، نظام آموزشي، آندروژني، حوزة انساني، حوزة جنسيتي.
