تحليل و بررسي چگونگي مثبت انديشي و آسيب شناسي آن از منظر عقل و دين
سال هشتم، شماره دوم، پياپي 16، پاييز و زمستان 1395
محمدحسن يعقوبيان/ استاديار فلسفه و كلام اسلامي دانشگاه معارف قرآن و عترت
دريافت: 7/3/1395 ـ پذيرش: 15/7/1395
چكيده
«مثبت‌انديشي و مهندسي فکر»، از جمله مباحث نويني است که به تبع مباحث روان‌شناسي شناختي در جهان رواج يافته است. پيوند اين مقوله با زندگي انسان و سعادت و خوش‌بختي او، تعمق بيشتر در مباني معرفتي اين بحث را مي‌طلبد. اين پژوهش با توجه به سه رويكرد روان‌شناختي، فلسفي و ديني، به دنبال واكاوي چگونگي و نيازمندي‌هاي مثبت‌انديشي است. توجه به اهميت بعد شناختي انسان در شناخت عقلي و شناخت گرم عاطفي، و كيفيت صحيح بهزيستي ذهني و در نهايت، پيوند مثبت‌انديشي با سعادت و خوش‌بختي انسان، گام‌هاي معرفتي بحث را شكل مي‌دهد. يافته‌هاي پژوهش نشان مي‌دهد كه بعد شناختي انسان، در كنار بعد عاطفي و شناخت گرم و در نظر به پارادايم كلي فلسفي و جهان‌بيني ديني و سبك تحليل فردي و جزيي در حوزة روان‌شناختي، مي‌تواند مسير درست فكر را مهندسي کند تا از اين رهگذر، مثبت‌انديشي حقيقي فرصت طرح بيابد و مشخص شود که اين مهم تنها با همپوشاني معرفتي روان‌شناسي، فلسفه و دين ميسر مي‌شود.
کليدواژه‌ها: مثبت‌انديشي، مثبت‌انديشي ديني، مهندسي فكر، روان‌شناسي، دين، فلسفه.
