نقش عناصر اساسي نظام اقتصادي اسلام در تحقق اهداف تربيت ديني (اسلامي)
سال نهم، شماره دوم، پياپي 18، پاييز و زمستان 1396
عبدالرضا ضرابي/ استاديار مؤسسه آموزشي و پژوهشي امام خميني ره zarabi@qabas.net
دريافت: 09/02/1397 ـ پذيرش: 11/06/1397
چکيده
اقتصاد علمي است که رفتار و روابط انسان را با اشياي مادي مورد نياز او مطالعه مي‌کند و به بهبود رفاه مادي و معنوي بشر در جامعه کمک می‌کند. نوع مکتب و نظام اقتصادي حاکم بر جامعه، تأثير متفاوتی بر تربيت، متفاوت خواهد داشت. اگر اقتصاد را شناخت، ارزيابي و انتخاب روش‌هايي که بشر براي توليد و توزيع کالا و خدمات، از منابع محدود يا غير‌آماده، به منظور مصرف به‌کار مي‌گيرد، بدانيم، می‌توان گفت: اقتصاد در جامعه ديني، از طريق عوامل خود، با فراهم ساختن زمينه توليد کالاي طيب و توزيع عادلانه آن، موجب مصرف رزق حلال در جامعه خواهد شد. در نتيجه، پاکي جسم، روح و طينت آدمي است که مسير حرکت انسان را به سوي کمال و قرب الهي آسان‌تر مي‌سازد. این نوشتار، با روش توصيفي ـ تحليلي و اسنادي، به تبيين علم اقتصاد، عوامل و کارکردهاي آن و نقش هريک از آنها در تربيت ديني می‌پردازد. نتيجه اینکه عواملي همچون کار، اهميت و تقدس آن در اسلام، توليد طيب، تلاش براي کسب رزق حلال، توزيع عادلانه ثروت و خدمات، انفاق در راه خدا، دستگيري از مستمندان و... از جمله عناصر اساسي در اقتصاد اسلامي، دارای نقش تربيتي است.
کليدواژه‌ها: اقتصاد، نظام اقتصادي اسلام، تربيت، تربيت ديني، توليد طيب، کار، توزيع عادلانه، رزق حلال.
