نخستين سخن / سردبیر
منت حضرت رب العالمين راست، جل و علا، كه تمسك به نام كريمش تربيت است و سرپيچي از اين راه، آغاز ضلالت.
سلام عالميان بر پيامبر رحمت، كه آغاز و انجام رسالتش تربيت انسان بود و در اين مسير تا مرز نداي «ما انزلنا عليك القرآن لتشقي» (طه: 2) همت گمارد.
و درود بر امامان پاك، اين مربيان واقعي بشر كه با كلام و رفتاري الهي، طرحي جامع براي انسان سرگردان ترسيم كردند.
وادي تعليم و تربيت وادي شگفتآوري است... .
قطاري در حركت، با شش ميليارد مسافر جهان، از كودك و پير و نوجوان و جوان، سرشار از مسائلي گسترده و گوناگون، به گستردگي و تنوع زندگي بشر، درگير با انبوه ديدگاهها، عقايد و راه‌كارهايي گاه متضاد و ناهمگون، و اينك... هنوز تشنگاني در راه، تشنه راه حلي روزآمد براي زندگي مسالمتآميز و عادلانه!
وادي تعليم و تربيت وادي غريبي است... .
دين‌گريزان و دينستيزاني آماده،
متحجران و روشنفكراني پياده،
دلسوزاني دردآشنا و نا آشنا به درمان
و اينك... هنوز تشنگاني در راه، تشنه راه حلي روزآمد براي زندگي معنادار و با هدف!
وادي تعليم و تربيت وادي مظلومي است... .
بسنده كردن به الگوهاي آماده، هر چند ناهمگون؛
به كار بستن شيوههاي هرچند غيربومي؛
و بنايي پرداخته بر مباني وارداتي، هر چند با رنگ و نماي اسلامي، و اينك... هنوز تشنگاني در راه، تشنه راه حلي روزآمد براي يك زندگي اسلامي!
تعليم و تربيت صحنهاي است پر هياهو... .
امروز كدام مقوله اجتماعي، فلسفي، سياسي و اقتصادي و ... را سراغ داريد كه آموزش و پرورش، اين عنصر حياتي بشر را در زمرة نخستين اهداف خود قرار نداده باشد و آن را راهي براي خود نداند؟ «جهانيسازي»،1 در اين ميدان حضور دارد؛ فمينيسم2 در باب آموزش و پرورش زنان غوغا ميكند، آموزش و پرورش صلح و مسالمت3 در فضاي اهداف خود از اين راه فايده ميبرد؛ متفكران «توسعه»4 آموزش و پرورش را وسيلهاي حياتي براي پيشبرد اهداف خود قلمداد ميكنند. «ارزش»، اين مقوله حياتي در ميدان تعليم و تربيت ، به اعتقاد همه ديدگاههاي شرقي و غربي نيازمند بازنگري است و دوباره بايد در گام گام ميدانهاي نظر و عمل در آموزش و پرورش بازبيني گردد. از اينرو، مبحث آموزش و پرورش ارزشها5 رخ مينمايد؛ و دهها باب و مسئلة ديگر، كه هر يك در اين ميدان راهي براي خود ميجويند.
امروز چنين است؛ ديروز هم چنين بود؛ و فردا نيز همين‌گونه خواهد بود؛ اگر براي بالندگي همت نكنيم.
تلاشي است سهل و ممتنع...
در آرزوي پژوهش‌گراني كهنهكار و روزآمد، نوآفرين و متعهد تا با تعهد انساني، تقيد ديني، تخصص و نوآوري عالمانه و جامعنگري، پاي به اين ميدان نهند و طرحي دراندازند در شأن نظام آموزشي و پرورشي جمهوري اسلامي ايران.
و اينك در آغاز برنامهاي نو و در ادامه مسير پر فراز و نشيب بيست سال فعاليتهاي آموزشي و پژوهشي در گروه علوم تربيتي، مؤسسه آموزشي و پژوهشي امام خميني(ره)، مجله علمي ـ تخصصي «اسلام و پژوهش‌هاي تربيتي» را با اين باور تقديم حضورتان ميكنيم كه به رغم فعاليتهاي ارزنده همرنگ، همچنان به كاوش، تحقيق و پژوهش در اين باب نياز داريم؛ هر چه در اين مسير بكاويم و بجوييم، همچنان اندر خم يك كوچهايم.
با احترام به همه فعاليتهاي علمي اين ميدانِ بس بزرگ، ما نيز به سهم خود روزنهاي به افقهاي روشن و اميدبخش آينده گشودهايم، باشد تا عالمان متعهد و دلسوزان آموزش و پرورش كشور با طرح آزاد نظرات و ديدگاههاي محققانه خود و نقد ديدگاههاي مطرح، تنوير افكار دهند، چشمانداز را توسعه دهند و راه را براي نسلهاي بعد روشنتر سازند.
در آغازين گام با مشكلاتي برخاسته از ناآشناييمان رو به رو شديم. به اين اميد كه از اين پس ياري همه پژوهش‌گران عرصه تعليم و تربيت را حس كنيم و با قلم آنان راه را هموار سازيم.
خداي مهربان را بر اين فرصت و نعمت بزرگ شكر مي گوييم و خاضعانه سپاس بيمقدار خود را به پيشگاه باعظمتش تقديم ميداريم.
سردبير
1. globalization
2. feminism
3. peace education
4. development
5. values education
