سال دهم، شماره دوم، پياپي 20، پاييز و زمستان 1397
رضا جعفري هرندي/ دانشيار گروه علوم تربيتي، دانشکده ادبيات و علوم انساني، دانشگاه قم، قم، ايران
محمد ستايشي اظهري/ دانشجوي دكتراي روانشناسي تربيتي دانشگاه خوارزمي
Setayeshi_m@yahoo.com
دريافت: 12/06/1397 ـ پذيرش: 17/10/1397
چکيده
اهمالکاري تحصيلي، يکي از مهمترين مشکلات دانشآموزان است که با انواع متعددي از نشانههاي جسماني، رواني مثل اضطراب و افسردگي همراه است. هدف اين پژوهش، بررسي اثربخشي آموزش هوش معنوي در کاهش اهمالکاري تحصيلي دانشآموزان بود. روش تحقيق، شبهآزمايشي از نوع پيشآزمونـ پسآزمون با گروه گواه است. جامعه آماري، شامل پسران پايه ششم ابتدايي بود که در سال تحصيلي 98-1397 مشغول به تحصيل بودند كه با استفاده از روش نمونهگيري خوشهاي چندمرحلهاي، دو گروه بهصورت تصادفي و هر گروه شامل 30 نفر، بهعنوان گروه آزمايش و گروه انتخاب شدند.گروه آزمايش، بهطور منظم به مدت 8 جلسه در دوره آموزش هوش معنوي حضور يافتند. براي جمعآوري دادهها از پرسشنامه اهمالکاري تحصيلي سواري (1390) استفاده شد. نتايج حکايت از اثربخشي معنادار آموزش هوش معنوي، بر کاهش اهمالکاري و اهمالکاري عمدي داشت. هوش معنوي و ارتقا آن، ميتواند در پيشگيري از مشکلات تحصيلي تأثيرگذار باشد. يافتههاي اين تحقيق ميتواند براي برنامهريزان دولتي، در بهبود وضعيت دانشآموزان کاربرد فراواني داشته باشد.
کليدواژهها: هوش معنوي اسلامي، اهمالکاري تحصيلي، دانشآموزان.