سال چهاردهم، شماره اول، پياپي 27، بهار و تابستان 1401، ص45-56
عبدالرضا ضرابي / استاديار گروه علوم تربيتي، مؤسسه آموزشي و پژوهشي امام خميني(ره) zarabi@qabas.net
دريافت: 27/07/1400 ـ پذيرش: 07/12/1400
چکيده
هدف اصلي اين نوشتار تبيين و تحليل مفهوم تربيت و واژگان همسوي آن از ديدگاه استاد مصباح(ره) است. در اين مقاله با استفاده از روش «تحليلي ـ انتقادي» پس از آشنايي اجمالي با ديدگاه برخي از صاحبنظران عرصه تعليم و تربيت، ديدگاه استاد مصباح در اين زمينه تبيين شده است. انديشمندان غربي بدون توجه به عنصر فطرت و نقش اساسي آن در نهاد انسان به تربيت نگريستهاند، درحاليکه در نگاه دين و انديشمندان ديني، عنصر تربيت از جايگاه اساسي برخوردار است. نتيجه آنکه «تربيت» از منظر ایشان داراي دو معناي عام و خاص است. مفهوم خاص آن مختص انسان است که بايد علاوه بر فراهم آوردن شرايط مساعد رشد، زمينهاي براي انتخاب صحيح او نيز فراهم شود. بنابراين تعليم و تربيت فراهم کردن زمينهها و عوامل براي به فعليت رساندن و شکوفا کردن همه استعدادهاي انسان و حرکت تکاملي او بهسوي هدف مطلوب، بهوسيله برنامهاي سنجيده و حساب شده است.
کليدواژهها: تربيت، تعليم و تربيت، تزکيه، خودسازي، علامه مصباح يزدي.