این اثر، کتابى وزین و پرمحتوا در زمینه فلسفه اسلامى می باشد. دقت استاد در ترتیب مباحث، انتخاب عناوین و واژه هاى کتاب، آموزش فلسفه را به عنوان یک متن درسى جدید و جذاب از هر نظر، شایان توجه و قابل اتکا نموده است. چنان که استاد در مقدمه آورده اند: این کتاب ضعف هاى کتاب هاى فلسفى رایج در حوزه، و نیز معضلات ناشى از برخوردهاى افراط آمیز و تفریط گرایانه دو طیف طرفدار و مخالف فلسفه را در نظر داشته، و کوشیده است تا آن ضعف ها و معضلات را جبران سازد و نگرشى معقول و متعادل درباره این دانشِ بنیادین ارائه کند. پیش از آن، بر اثر برداشت هاى نادرست از مطالب فلسفى و تلقىهاى ناصحیح از هدف فلسفه، بسیارى در ضرورت، و حتى جواز آموختن این دانش تردید روا مىداشتند. از این رو، استاد دَه درس نخستِ جلد اول را به مباحثى مقدماتى براى رفع این سوء برداشت ها اختصاص داده اند. از این ده درس، سه درس نخست به تاریخچه فلسفه مىپردازد و ضمن آشنا ساختن دانشجو با مبدأ پیدایش و سیر تطورات و تحولات این علم، او را به مطالعه مباحث تاریخ فلسفه فرامىخواند. درسهاى چهارم تا ششم با تعریف علم و فلسفه، رابطه آن دو را با یکدیگر تبیین مىکند. در درس هفتم ماهیت مسائل فلسفى، مبادى فلسفه و هدف آن روشن، و در درس هشتم روش تحقیق در فلسفه ارزیابى مىشود. درس نهم رابطه میان فلسفه با علوم مختلف را بیان مىکند، و بالاخره در درس دهم ضرورت فلسفه و اهمیت یادگیرى آن آشکار مىگردد و در این زمینه به شش شبهه پاسخ داده مىشود. پس از ده درس مقدماتى در بخش دوم، مباحث شناخت شناسى مطرح مىشود. این بخش به لحاظ منطقى مقدم بر هستىشناسى فلسفى است. شناخت شناسى امروزه کانون بحث و گفت وگوهاى جدى در مجامع فلسفى دنیاست. مباحث هستىشناسى، که بخش عمده مباحث فلسفه اسلامى را به خود اختصاص مىدهد، از بخش دوم کتاب آغاز مىشود و تا پایان بخش ششم (درس شصتم) ادامه مىیابد. بخش هفتم کتاب (در انتهاى جلد دوم) به بحث درباره مطالب الهیات بالمعنى الاخص (خداشناسى و مسائل آن) مىپردازد.

482 صفحه / وزیری