* اثر شایسته تقدیر از سیزدهمین دوره کتاب سال دانشجویی؛ *

* کسب رتبه دوم از سومین همایش اهل قلم اصفهان؛ *

* کسب رتبه ممتاز از نخستین همایش تقدیر از آثار و پایان نامه های تقریبی؛ *

این کتاب به طرح و تبیین مصلحت در فقه اهل سنت و طرح و تبیین آن در فقه شیعه (شیعه امامیه اثناعشریه) و سپس مقایسه و بیان امتیاز مصلحت در فقه فریقین اختصاص دارد. گفتنی است در اینجا مقصود از مصلحت: ‘خیر و فایده یا دفع مفسده ای است که خوب است انسان به آن برسد؛ بنابراین، مصلحت اعم از ‘تحصیل فایده’ و ‘دفع مفسده’ است’. بر این اساس، نخست کلیاتی در این زمینه مطرح گردیده است که عبارت اند از: بررسی مصلحت در لغت، مصلحت در عرف متکلمان و فقیهان، تبیین واژه های همسو با مصلحت، تبیین واژه های فقه و شریعت، تقسیمات مصالح، و تزاحم مصالح. سپس مصلحت از دیدگاه اهل سنت مطرح گردیده و قالب هایی که اهل سنت، تحت آن ها را از مصلحت سخن رانده اند (شامل استصلاح، استحسان، سد ذرایع، و قیاس) بررسی می شود. در ادامه مصلحت از دیدگاه شیعه تحت این عناوین مطرح گردیده است: مصلحت در سیره ی معصومین (ع)، جایگاه مصلحت در فقه شیعه، و نقش مصلحت در صدور احکام حکومی. در پایان نیز، تفاوت مصلحت در فقه شیعه و اهل سنت بازگو شده است.