*کتاب شایسته تقدیر در بیست و سومین دوره کتاب فصل جمهوری اسلامی (1391) *

معنا و چیستی امامت محوری ترین مسئله در میان مسائل حوزة امامت عامّه است که می توان آن را کلید حل دیگر مسائل در این عرصه دانست؛ مسائلی که متکلمان از دیرباز دربارة آنـها اختلاف داشـته اند.
اگرچه متـکلمان در آثـار خود از تعریف امامت غافل نبـوده اند، گرایش به رویکـرد عـقلی چنان بر دانـش کلام ـ به ویژه در بحث امامت عامّه ـ سایه افکنده، که کمتر می توان به آیه و روایتی دست یافت که متکلمان در بحث تعریف امامت به آن استناد کرده باشند. این حقیقت انکارناپذیر، نگارنده را بر آن داشته تا با غور در دو منبع وحیانی، یعنی قرآن و سنت، به تحلیل معناشناختی واژگانی بپردازد که برای شناساندن حقیقت امامت به کار رفته اند. از رهگذار این تحلیل، نگارنده به نظریه ای مستند در این مسئله دست یافته، آن گاه با مقایسة این نظریه با برایند تعـاریف متکلمان، این مدعا را به کرسـی می نشاند که توجه توأمان به دو منبع عقل و نقل در مسائل مربوط به اصــل امامـت، اندیشه ای فاخر و جامع پیش روی محقق امامت پژوه می نهد.