به باور ملاصدرا، نفس در نحوه وجود خود، ذاتاً تعلق به بدن دارد. بزرگ ترین شاهکار صدرالمتألهین در باب مباحث علم النفس، و رمز اصلی نگرش متفاوت او، همین مبنا است. این مبنا را می توان از احکام کلی نفس دانست؛ همچنان که اصالت وجود از احکام کلی وجود است. یعنی همان گونه که اصالت وجود، در جای جای حکمت متعالیه حضور پررنگ خود را نشان داده، مسئله نحوة وجود تعلقی نفس نیز در سرتاسر علم النفس صدرایی حضور دارد.
اگر چه این نگاه و تبیین برهانی - فلسفی آن در حوزه علم النفس فلسفی، ابتکار بزرگ حکیم صدرا است اما نباید فراموش کرد که عارفان، سال ها و بلکه قرن ها پیش از او این سخن را داشته اند. این نکته، ضرورت توجه بیشتر و عمیق تر به میراث پرارزش علم النفس عرفانی را دوچندان می کند.

364 صفحه / رقعی