بازی، مقدمه‏ای برای عمل جدی و هدفمند است. در بازی، کودک به توانایی های خود در برقراری ارتباط با دیگران و قدرت زبانی، عقلی و جسمی نهفته در وجودش پی می‏برد. نیز حین بازی است که کودک از ویژگی های اشیای پیرامون خود شناخت دقیقی به دست می آورد.

رسول بزرگوار اسلام(ص) فرمودند: «بازیگوشی کودک در کودکی نشان فزونی عقل او در بزرگسالی است».

کودک از راه بازی روش های تسلط بر خود، کمک به دیگران و اعتماد به نفس را فرا می‏گیرد. بازی ها مایة شادی و سرور روحی کودک می‏شوند و استعدادها و توانایی او را برای ابداع و نوآوری بارور می‏سازند.

بازی نیازی ضروری برای کودک است و ما نمی‏توانیم کودکی را تصور کنیم یا ببینیم که بازی نمی‏کند.

---

این کتاب دارای موضوع بازی های کودکانه بوده و به مباحثی در زمینه روانشناسی بازی می پردازد.
در این کتاب مباحثی در زمینه نقش بازی در رشد اجتماعی، نقش بازی در رشد عاطفی کودک، نقش بازی در آموزش تعلیم و تربیت دینی، نقش بازی در رشد جسمی و ذهنی کودک، روش آموزش نوشتن و افزایش بازی با بالا رفتن سن کودک مطرح کرده است.
در فصل دوم این کتاب مسائلی در زمینه اسباب بازی تبیین کرده و تاریخ پیدایش اسباب بازی، اسباب بازی های خوب، اسباب بازی های خطرناک، اسباب بازی ها با خطرهای مختلف، تحرک در کودک، اسباب بازی های ساختنی، دقت در انتخاب اسباب بازی، روش عرضه اسباب بازی به کودک، تاثیر بازی های رایانه ای و اسباب بازی ها متناسب با سن کودک تبیین شده است.
فصل سوم نکته های کلی و کاربردی در زمینه اسباب بازی و رهنمودهایی برای خریدن اسباب بازی، مسائل مربوط به آسیب های بازی های رایانه ای، کودک و پارک، خاک بازی، آب بازی و شنا وجود دارد.

رقعی/85 صفحه