انسان مخلوقی است ازلی و ابدی که فاصلة میان ازل و ابد را با سیر نزولی و صعودی خود طی می کند. آموزة وحیانی و عقلانی قوس نزول و صعود انسان می گوید: انسان یک مسافر ارزشمند و هدف دار است که از مبدئی والا و از نزد آفریدگار خود سفرش را آغاز کرده و در نیمة اول مسیر، به تدریج پایین آمده است و با سیر نزولی خود به پایین ترین مرتبة هستی یعنی روی زمین و دنیای سنگ و خاک رسیده است. نیمة دوم مسیر وی نیز از زمین آغاز می شود و با تکامل تدریجی اختیاری او، تا خدا ادامه می یابد. آری، سفر انسان از خدا به خداست.
232 صفحه / رقعی