کتاب حاضر به معرفی مطالعات فلسفی مربوط به معرفت شناسی اختصاص یافته است و نگارنده طی آن به سوالاتی از این دست، پاسخ می دهد: منبع معرفت، چگونگی تحصیل معرفت، چگونگی تشخیص معرفت از عقیده و رای صرف، چگونگی اعتماد به معرفت دیگران، نیز این که شکاکیت به چه ترتیبی، مفروضات متداول در معرفت را مورد تردید قرار می دهد؟

به تصریح نگارنده: "کتاب حاضر مشتمل بر دو موضع محقر و وحدت بخش، اما در عین حال مثبت و سودمند می باشد. نخستین آن ها پذیرش صدق به عنوان نوعی مطابقت است. فرقی نمی کند که درباره ی توجیه، چه نظریه ای را پذیرفته باشیم. از این رو نسبیت در باب صدق را به چالش می گیریم. دومین موضع، نقش محوری است که ما در ارزیابی توجیه فلسفی و علمی به تبیین اختصاص می دهیم؛ موضعی که گاهی تبیین گرایی خوانده می شود. تبیین گرایی ما برخاسته از ارتباط مساله ی دیرینه ی نسبت میان شهود و تئوری در معرفت شناسی است.
پیام عمده ی این کتاب، آن است که معرفت شناسی ای زنده و پویا است که تعامل یا علوم شناختی، نظریه ی تصمیم و پژوهش های میان فرهنگی موجب استحکام آن گردد".

336 صفحه / رقعی