آنچه در این مجموعه بررسى شد، کاوشى در مورد صحابه در قرآن با تاکید بر مهم‏ترین مسأله مورد اختلاف بین شیعه و سنى (عدالت صحابه) مى‏باشد که مشتمل بر سه بخش است:
در بخش اول معناى لغوى صحابه با استفاده از منابع اصیل لغت بررسى شده و سپس به معناى اصطلاحى آن پرداخته و دو شرط لزوم پیروى و طولانى بودن مدت مصاحبت از دیدگاه لغوی ها و مفسران، مورد بحث قرار گرفته است.
در بخش دوم براى مستندسازى نظر شیعه در مورد «عدالت صحابه» به 45 آیه از قرآن کریم استناد شده و پس از بررسى میزان دلالت این آیات شریفه، به بیان علماى اهل سنت در تفسیر آیات مورد اشاره مبنى بر تأیید دیدگاه صحیح نیز پرداخته شده و نتیجه گرفته شده که صحابه از جهت عدالت بر چند بخش هستند: برخى در بالاترین درجه عصمت؛ بعضى عادل، عده‏اى مسلمان فاسق؛ گروهى منافق و... بوده‏اند.
در بخش سوم از ادله قرآنى اهل سنت بر عدالت تمام صحابه، شش آیه از میان کتب تفسیرى اهل سنت به ترتیب تاریخى ذکر شده و سند آنها مورد نقد و بررسى قرار گرفته است و نیز روشن شده که مسأله « عدالت صحابه » در زمان پیامبرصلى الله علیه وآله و سده‏هاى اولیه مطرح نبوده و بعد از آن بر قرآن تحمیل شده، و هیچ‏کدام از آیات مزبور نه تنها بر عدالت همه صحابه دلالتى ندارند، بلکه گاهى خود همین آیات بر فسق برخى از صحابه دلالت مى‏کنند.

400 صفحه / وزیری