انسانها در تعامل با جهان و اذهان دیگر، هویت های ویژهای برای آنها می سازند که تفسیر موقعیت ها و واقعیت ها در علوم اجتماعی بدون توجه به این هویت های اعتباری ممکن نیست.
انباشتگی این هویت های اعتباری، ساخت های پدیدارشناختی کلانی پدید میآورد که پایة فهم و تبیین جهانزیست انسانی، تاریخ و ظهور و افول تمدن ها ست. این کتاب ویژگیهای فلسفی جهانهای اعتباری را بر اساس اصول حکمت متعالیه تحلیل میکند.