نظریه تشکیک وجود فلسفی به معنای وحدت در عین کثرت، به دو معنا قابل تفسیر است؛ وحدت «سنخی و مفهومیِ» وجود در عین کثرت اشخاص وجود (دیدگاه منسوب به فهلویون و مشائین) و وحدت «شخصیِ» وجود در عین کثرت اشخاص وجود (دیدگاه صدرالمتألهین). اثر حاضر با تبیین، تحلیل و تأیید تفسیر اول، به تبیین، تحلیل و نقد تفسیر دوم می پردازد.