تحقق عدالت در اجتماع، نیازمند استخراج قواعد حاکم بر توزیع عادلانۀ مواهب اجتماعی از مبانی هستی شناختی و تبدیل عدالت به «گفتمان» است.خیرات اجتماعی یعنی: «حاکمیت»، «تربیت»، «آموزش»، «مالکیت»، «امنیت»، و «سلامت» باید بر پایۀ چهار مفهوم بنیادینِ: «استحقاق»، «نیاز»، «لیاقت»، و «قابلیت» توزیع شوند.
اصول عام عدالت عبارت اند از: «موازنه حق و تکلیف»، «نظارت عام»، «مبارزه با ظلم»، «آزادی هدفمند»، «رعایت حقوق نسل ها» و «اولویت بندی الزامات عدالت»؛اصول خاص عدالت نیز به سه شاخه کلیِ: «اصول تنظیمی»، «اصول حفظی و خدماتی» و: «اصول حمایتی» تقسیم می شوند.
هر یک از این شاخه ها حاوی چند اصل می باشد که با رعایت آن ها، عدالت اجتماعی در بخش های: حاکمیت، تربیت، آموزش، مالکیت؛ و: سلامت، امنیت، محیط زیست، دریافت خدمات؛ و حمایت های: محرومیتی، قضایی، بیمه ای، نخبگی وممتازی؛ محقق خواهد شد.