"سبک زندگی در چارچوب اندیشه اسلامی اشاره به واقعیت بنیادینی دارد که همه مفاهیم، تعاریف، دیدگاهها و روایت های معطوف به فرهنگ و تمدن از آن سرچشمه می گیرند. از منظر اسلامی، سبک زندگی محتوا و روح عینیت یافته فرهنگ و تمدن به شمار می رود. از این رو، تعبیر به "واقعیت اعلا" یا "بخش حقیقی ونرم افزاری تمدن"، مناسب ترین بیانی است که می توان در باب اهمیت و جایگاه کانونی سبک زندگی بیان نمود. سبک زندگی از منظر اسلام دارای دو بعد ذهنی و عینی یا صورت و محتوا است. بعد ذهنی یا محتوایی سبک زندگی شامل بینشها، ارزشها، گرایشها، اهداف، آرمانها و جهت گیری های ذهنی افراد است. در مقابل، بعد عینی و صوری سبک زندگی، مجموعه ای از رفتارهای الگومند است که افراد به اقتضای دنیای درونی و ضرورت های محیطی خود در عرصه های مختلف زندگی نظیر کار، مصرف، اوقات فراغت، و ... از خود بروز می دهند."