"خداآگاهی" به عنوان سازه ای روان شناختی، با تأثیرگذاری در "خود" که هستة مرکزی نظام روانی و محور شخصیت انسان است، آثار روان شناختی عمیقی دارد.
این کتاب با الهام از آموزه های اسلامی، به تبیین چگونگی ارتباط "خداآگـاهی" با "خودآگـاهی" پرداخته است و آن را در عرصة پژوهش تجربی نیز بررسی می کند. "خداآگاهی" کارکردهایی روان شنـاختی چون انتـظام و انسجام روانـی، خودتنظیمگری و سلامت روانی دارد.